Mijn moment

Mijn moment

Aan het eind van het jaar is het gebruikelijk om voor jezelf en je omgeving een memorabel moment te benoemen. Normaal ben ik niet zo van de lijstjes, de voorspelling is mooi, de uitkomst valt meestal tegen. Nu is er m.i. wel een aanleiding om een moment te benoemen. In mijn / ons geval is dit moment verbonden met een het CVA-moment van Thea op 29 april 2010. Het moment dat zij achter mij stond en niet meer kon praten, alleen een soort van gegrom, staat nog haarscherp op mijn netvlies gegrift. Je beseft het op dat moment nog niet, maar vanaf dat moment is je leven ingrijpend veranderd. Je gaat een traject in waar je in eerste instantie totaal geen greep op hebt. Pas na je sterk verdiept te hebben in de materie en na het nodige overleg met de behandelaars, ben je in staat een soort van marsroute uit te stippelen. Zo is 16 december 2013 te betitelen als de afsluiting van een fase waarin chirurgisch ingrijpen onderdeel van de revalidatie was. Nu de verlenging van de achillespees een feit is, gaan we een volgende en wellicht finale (revalidatie) fase in. Twee zaken staan daarbij centraal, werken aan het beter gaan lopen van Thea, en met volle kracht werken aan een (betere) vorm van communiceren. Het afasie centrum De Paraplu in Utrecht,gaat daar hopelijk een belangrijke rol in spelen.Thea is dus zoals gemeld op 16 dec. j.l. geopereerd door orthopedisch chirurg M. Stegeman aan haar achillespees, die pees moest c.a. 1 cm verlengd worden en onder een hoek van 90 graden in het gips worden gezet. Bij het verwijderen van de hechtingen 2 weken later zagen de 3 wondjes er mooi uit, ook de stand van de voet (hoek en horizontaal) zag er prima uit. Het (kunstof) gips werd met de nodige zorgvuldigheid door de twee ervaren gipsverbandmeesters Marie-Jose en Berthe aangelegd. Zoals verwacht werd dit geen loopgips, Thea hoopte daarop, het afbreukrisico is echter te groot. Helaas bleek de volgende dag dat ondanks de zorgvuldige aanleg de tenen blauw werden. Na rechtstreeks overleg met de gipskamer terug gegaan naar het ziekenhuis. Door de iets mindere doorbloeding en de hemiplegie is het been extra kwetsbaar. Door iets meer ruimte te nemen en de toepassing van watten onder het gips moet het nu lukken. Thea maakte van de gelegenheid gebruik om nu te kiezen voor een rode kleur. Overigens blijf ik het mooi en boeiend vinden met hoeveel toewijding en arbeidsvreugde de gipsverbandmeesters hun vak uitoefenen.

5 Comments

  1. Hallo Thea en Co,
    Hartverwarmend, als ik lees hoe jullie samen knokken.
    Nog bedankt voor jullie motto:Onderschat nooit jezelf. Mijn moeder gaf mij de spreuk: krach
    t naar kruis mee.Hoe dan ook: het klopt. Het laatste jaar was voor ons ook zwaar: emotineel, maar ook lichamelijk. Jurgen is helaas overleden en afgelopen 20 jan. gecremeerd. De klus is geklaard er valt veel van je schouders. We hebben wel veel voldoening van het feit, dat we veel voor hem hebben kunnen zorgen. Het verdriet zal wel blijven. Half febr. proberen we voor een paar weken naar Spanje te gaan. Even weg van alles hier en beter weer.
    Co en Thea, ik hoop dat de volgende berichten van jullie goed nieuws inhouden. Veel sterkte en we blijven je volgen in spanje.

    Wil enKees.

  2. Wat een mooi resultaat, weer stapjes vooruit.
    Ook heel veel succes Thea in het Afasiecentrum.
    Alle goeds voor 2014!

  3. lieve thea en co,
    geweldig, thea, je blijft lachen!! Dat houdt jou en ook co op de been. Nog even en dan kan het lopen weer beginnen. Voor jullie ook een heel gezond en gelukkig 2014, met alleen maar stapjes vooruit!
    liefs uit Weert

  4. Lieve Thea en Co,
    Still going strong. Diep respect voor jullie aanpak en vasthoudendheid.
    Een heel gelukkig en hopelijk gezonder 2014.
    Groet, Chris

  5. Ja mensen in de zorg kunnen goud waard zijn!
    Mensen met een passie… op welk gebied dan ook… Heel erg mooi om te lezen/ ervaren!

    Lieve Co en Thea,

    Ik wens jullie en jullie gezin een heel mooi 2014! Dat elke stap een een stap vooruit zal zijn.

    Lieve groeten,

    Karin Scholten
    ps en geef jullie lieve Tarita nog een knuffel van mij 🙂

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.