Schreef ik de vorige keer dat ik dacht dat we in een semi-permanente toestand waren terechtgekomen, niets van dat alles. Op dit moment is het Keppra medicijn dat roet in het eten gooit. Keppra is een medicijn dat Thea na haar laatste opname in het St. Antonius heeft gekregen. De werkzame stof van Keppra is levetiracetam. Levetiracetam beinvloedt de informatieoverdracht via zenuwen in de hersenen. Levetirecetam wordt vaak pas gebruikt als de 1e keus middelen bij epilepsie niet voldoende werken of teveel bijwerkingen geven. Bij Thea zijn de doktoren vrij snel overgegaan op dit middel. De bijsluiter geeft een groot aantal mogelijke bijwerkingen aan. Bij Thea geeft het medicijn de volgende bijwerkingen; evenwicht,concentratie en (lichte) geheugenstoornissen, daarnaast heeft zij last van gedrags- en stemmingsveranderingen. Hier is lastig of bijna niet mee om te gaan, ze kan zonder directe aanleiding geweldig boos worden (meestal op mij). Een andere bijwerking is, verdrietig zijn, tegen het depressieve aan. Het niet meer zien zitten, etc. Kortom het is de oude Thea niet meer. Om iedere morgen zo te moeten beginnen is niet vol te houden.Hoe weet ik zo zeker dat de gedragsafwijking etc. door het medicijn Keppra komt? Dat is niet zo moeilijk aan te tonen, ik heb n.l. de laatste week de avonddosis (500mg) van Keppra niet gegeven. Het was verbazingwekkend om te constateren dat Thea de volgende ochtend zichzelf weer was. Natuurlijk weet ik dat het niet verstandig is om zelf te sleutelen aan de dosering van de medicatie, zie het in dit geval maar als een kleine noodgreep van mijn kant. Volgende week neem ik contact op een arts, keus genoeg (huisarts, revalidatie-arts, neuroloog, nurse practitioner, etc.) (deze tekst dateert van juni 2012)
Contact heeft niet geleid tot aanpassing medicatie, had dit wellicht beter moeten aanpakken.
Voor de actuele situtatie zie bericht Bijwerkingen, update!