Blog

Even bijpraten….

 Goed waar was ik de vorige keer gebleven? De laatste journaalbijdrage dateert van maart jl. , ik zal de draad daar weer oppakken.April was in principe de laatste maand in De Hoogstraat, het is logisch dat wij nog probeerden alles op alles te zetten om er zoveel mogelijk uit te halen. Na 2 maal een proefprik met een kortwerkende verdoving – om de juiste spieren te traceren- is op 1 april het rechterbeen gefenoliseerd. Fenoliseren is een injectie tegen  spasticiteit.  Fenol is een stof die zorgt dat spieren minder hard samentrekken.  Een revalidatiearts voert het fenoliseren uit. Ze bepaalt eerst met kleine stroomstootjes waar ze de fenol precies moet inspuiten. Dit doet geen pijn. Het inspuiten van de fenol kan wel pijn doen.  Fenoliseren duurt [lees meer]

Blog

Maart

Een periode van voortschrijdend inzicht Zo zou je de periode waar wij ons nu in bevinden – op 29 april 2010 kreeg Thea voor de 1e keer een CVA – kunnen omschrijven. Nu bijna een jaar verder krijgen we wat antwoorden op vragen die al langer bij ons leven. Een deel van die antwoorden krijg je vanuit de expertise in De Hoogstraat, maar een ander niet onbelangrijk deel krijg je simpelweg door het leven “met”, soms met verwondering te ervaren, en door een goede observatie. Het woord observatie moet hier natuurlijk niet al te letterlijk worden opgevat, wat ik bedoel is gewoon goed opletten op wat je ziet en meemaakt en dat vervolgens proberen te duiden. Mogelijke veranderingen op het cognitieve vlak (bron: Caroline van [lees meer]

Informatie

Omgaan met neuropsychologische gevolgen na NAH in de chronische fase

In februari 2011 (ca.10 maanden na het CVA) vond ik op internet bijgaande presentatie. Ik verkeerde toen nog min of meer in een fase dat ik dacht bij ons valt het relatief nog mee, dit gevoel wordt ook gevoed door wat je qua revalidanten om je heen ziet. Vaak zijn deze mensen vanuit je eigen optiek gezien, nog slechter af .  De presentatie van Caroline van Heugten “Omgaan met neuropsychologische gevolgen van NAH in de chronische fase” heeft mij absoluut aangezet om wat objectiever tegen de eigen situatie aan te kijken. Je gaat minder relativeren en je wordt attenter op een aantal voor de buitenwereld onzichtbare cognitieve veranderingen. Dit heeft mij geweldig geholpen, het was voor het eerst dat hetgeen ons was overkomen in een [lees meer]

Afasie

Januari

Zondag 23 jan. Na veel en vooral kalm met elkaar gesproken te hebben over de verwachtingen, is de rust weer enigszins teruggekeerd. We zijn vanmorgen begonnen met het oefenprogramma van de handmaster. Vandaag 10 min. op de stand handopenen, morgen 3x 5 min. afwisselend op de stand hand open en dicht.. Dit viel zeker voor de 1e keer niet tegen, we zijn het er (vandaag) over eens dat we het programma gewoon gaan afmaken en de handmaster een kans geven om te bewijzen dat hij voor Thea nuttig (of niet) kan zijn. Dit is belangrijk omdat een andere methode om de spierspanning te verminderen, n.l. de hand en pols inspuiten met Botuline, niet eindeloos herhaald kan worden. We zijn nu ook aan het oefenen op [lees meer]

1 2 3 4